Hana Nasza Kochana

Ślinię się. Oj, jak ja potrafię się zalać. I to nie na widok czegoś, co mi się podoba. Ten typ po prostu tak ma. Większość dzieci z porażeniem jest zaplutych. Ja też. Bywa, że jestem sucha pod brodą, ale to wyjątkowe chwile. Zasadniczo jestem zwykłe opluta do pasa. Najgorzej jest w przedszkolu. Codziennie idą dwa śliniaki i dwie do trzech pieluch, czasem też jeszcze chusteczka pod szyję. Bywa, że nawet muszą mnie całkiem przebrać, jak gdzieś przecieknę. W domu mam duże śliniaki (trzy na zmianę) oraz nieprzemakalną kamizelkę od fotelika, więc jest trochę lepiej. W związku z powyższym mama szykuje się do akcji "szycie". Wpadła na pomysł, by wydziergać mi takie śliniaki w formie bandanek. Widziałyśmy takie gotowce w sieci, ale ich cena nas powaliła. Najtańsze w okolicach 30 złotych za jeden. Mi przydało by się oczywiście kilka. Powstała więc idea uszycia takich bandanek. Mama zamówiła już lamówki (takie paski materiału do obszywania brzegów) i wygrzebała z szafy jakiś stary Ali fartuch do malowania farbami (taki plastikowy) oraz ceratki pod prześcieradło. Zastanawiamy się bowiem, z czego by zrobić spodnią warstwę. Wszelkie moje śliniaki muszą być nieprzemakalne i bardzo chłonne. Mamy w planach użyć do szycia ręczniki, jako materiał wierzchni, żeby dobrze przyjmowały moją ślinkę. Z niecierpliwością czekam na przesyłkę z zamówieniem, bo bardzo mi się takie ślinołapki przydadzą. A w formie bandanek będą bardziej wyjściowe. Niebawem zatem przedstawię Wam, jak to zręczne mamy ręce sobie z tematem poradziły. Nie wątpię, że się uda :-D
W oryginale, to wygląda tak:

źródło: link

Jak nam to wyjdzie? Czy się sprawdzi? Odpowiedzi już wkrótce.